De documentaire geeft weer hoe Mike, Patrick , Moniek en Wilco carnaval (be)leven en wat het voor hen betekend. Is carnaval voor een aantal van hen een soort religie geworden? Waarom zoveel geld, tijd en energie stoppen in het bouwproces om vervolgens de wagens na carnaval weer af te breken? De emoties lopen hoog op als de optocht is geweest en de prijsuitreiking volgt. Zijn de ontelbare avonden in de bouwschuur, oefenen van alle danspasjes, vele feestjes, familieverwachtingen, samenwerking en steun het allemaal waard geweest?