Wonderlijk, dat je zomaar gewillig achterover zakt voor iemand die je niet persoonlijk kent. Alleen omdat hij de meest intieme ontboezemingen verpakt in liedjes, wil je met hem mee. Ook al weet je dat, juist als je heerlijk weg wilt glijden op een bed van romantische pianoklanken, hij je opeens de oren kan wassen. Nijland rekt nu eenmaal altijd de grenzen op van wat er mogelijk is binnen een liedje. Heel slinks en irritant eigenlijk, maar je wilt het, omdat hij er inmiddels een meester in is. 

Dus kom maar op en laat je gniffelend gek maken door zijn oude en nieuwe repertoire, zijn donkerbruine stem en het klapwieken van zijn vleugel. 

Met zijn laatste programma 'En de rest is onzin' won hij de Poelifinario voor de beste kleinkunstvoorstelling van 2019. Eerder won hij twee keer de Annie M.G. Schmidtprijs en in 2015 ontving hij de Groenman-taalprijs.

De pers over Ontboezemingen van een blij mens:

de Volkskrant****: 'de schatkist waaruit de zanger kan putten is groot en diep. Het is en blijft genieten wanneer Nijland, gewapend met zijn vleugel en zijn scherpe taal, de culturele wereld de les leest.'

Trouw***: 'Een aangename mix van ironie en ontroering'.

NRC****: ’In Ontboezemingen van een blij mens rijgt Nijland fabelachtige nummers uit zijn rijke oeuvre aaneen met tragikomische verhaaltjes.’

Theaterkrant: de keuze van de criticus: 'Prachtige liedjes waarin hij vrijwel altijd het hoofd de strijd aan laat gaan met het hart, met onnavolgbare pianobegeleiding. […] er is niets gladjes aan Nijland en dat moeten we koesteren.'

Het Parool: 'een fijn avondje Nijlanden. Alle benodigde ingrediënten zijn aanwezig: het graven in de kinderziel, schitterende liefdesliederen en de half gespeelde, half gemeende verontwaardiging.'