In het innemende PRESQUE ontdekken Louis en Igor tijdens een ongeplande roadtrip dat ze niet zo veel van elkaar verschillen als ze hadden gedacht. Een ware feelgoodfilm die in de voetsporen treedt van INTOUCHABLES.
Hoofdrolspelers Alexandre Jollien (die zelf een beperking heeft) en Bernard Campan schreven en regisseerden de film zelf.

Er zijn filmformules die vrijwel altijd werken en daar is deze Franstalige variatie op de road- en buddy movie er één van. Een lichamelijk beperkte levensgenieter en een introverte doodgraver trekken in een lijkwagen door het land. What’s not to like?
Igor strooit met filosofische wijsheden, stelt intelligente vragen en is aanstekelijk levenslustig. Dat staat in schril contrast met het wat grauwe bestaan van begrafenisondernemer Louis. Als Louis op een goede dag Igor van z’n sokken rijdt, volgt een gang naar de eerste hulp. Het ongeluk loopt met een sisser af, maar hun eerste ontmoeting is een feit.
Igor is direct mateloos geïnteresseerd in het werkzame leven van Louis, die de aandacht op zijn beurt aanvankelijk af probeert te houden. Zonder filter wandelt Igor echter Louis’ werkplek en leven binnen, elke vraag stellend die in hem opkomt. Hoe is het om dagelijks met overledenen en hun nabestaanden te werken? Je ziet de doodgraver langzaam opleven. Zeker als het gelegenheidsduo door omstandigheden samen op roadtrip gaat om het stoffelijk overschot van een cliënt naar haar laatste rustplaats te brengen, honderden kilometers verderop. Onderweg beleven ze allerlei grote en kleine avonturen, leren ze nieuwe mensen en elkaar kennen en helpen ze elkaar onverwerkte zaken aan te gaan.

Een vergelijking met Franse feelgoodfilms als Intouchables (2011) is onontkoombaar. De twee makers van Presque vissen in precies dezelfde vijver. Hun zelfgeschreven scenario speelt aangenaam soepel met verwachtingen en vooroordelen over medemensen met (en zonder) beperkingen en toont hoe je vriendschappen voor het leven smeedt. Ondanks, of misschien wel dankzij, alle verschillen. Je kan weinig anders dan deze personages in je hart sluiten. Dat een en ander niet per se geloofwaardig is, doet er niet toe: Presque is een modern sprookje waarin het aangenaam toeven is. De wrede, realistische buitenwereld is even ver op afstand.

Opvallend is dat schrijver, regisseur en acteur Alexandre Jollien, net als diens personage in de film, door zuurstoftekort bij de geboorte met lichamelijke beperkingen kampt. Als geen ander weet hij dus hoe de goegemeente je bekijkt en benadert als je zo duidelijk ‘anders’ bent. Zijn spel met soms ronduit tenenkrommende vooroordelen voelt daarom nergens verkeerd of ongemakkelijk.

Frankrijk, 2021, 92 min.
Komedie, Drama
Regie:Bernard Campan & Alexandre Jollien
Met o.m.:Bernard Campan, Alexandre Jollien, Tiphaine Daviot.